su bile aşkı, sevgiyi öğrenmiş..

salih reis..

FIRTINA öncesi sessizlik hakimdi, Adriyatik’in sakin sakin salınan, derin lacivert sularında... Kararlıydılar... "Dur" demek gerekiyordu artık bu Türklere...

302 gemi.
2.500 top.
60 bin asker.

Papa’nın eteğini öpen Andrea Doria, hazırdı...

İspanyolu, Portekizlisi, Venediklisi, Cenevizlisi güçbirliği yapmış, Barbaros’u bekliyordu, Preveze’ye gömmek için.

*
Geldi koca Hayrettin.

3’te 1 kuvvetle.

112 gemisi vardı sadece.
800 top.
15 bin levend.

*
"Cesaret edemez" dediler.
Etti.

Yapmıştı planını... Cepheden, göğüs göğüse dizilecek, saldırı anında "hilal" biçimine dönüşüp, öldürücü darbeyi sağ kanattan vuracaktı... Çünkü zekasına en güvendiği adamını, manevi oğlunu, oraya koymuştu.

Ve, gürledi toplar!
Vay anam vay...
5 saat...
Netice?
Canına okudu!

Andrea Doria, Osmanlı tokadının nereden geldiğini şaşırmıştı... Tırıs tırıs kaçarken, 128 gemisi batmış, 29 gemisi esir düşmüş, 30 bine yakın askerini kaybetmişti.

Zafer bizimdi...
Akdeniz de.
*
Bitirici darbeyi vuran, Barbaros’un o en güvendiği manevi oğlu, Edremit yakınlarındaki Kazdağı’nda doğmuştu. Çocuk yaşta atıldı dalgalara... Oruç Reis’in yanında pişti... Kanuni Sultan Süleyman’ın huzuruna Barbaros ile birlikte çıktı. Amiral oldu.

Çalışkan...
Zeki...
Kabiliyetliydi.
Gözünü budaktan sakınmıyordu.
Korku saldı yüreklere.
Vuruştu devamlı.
Aman vermedi.

Bir ara, Korsika’da baskın yedi, esir düştü. İzi kayboldu. Arandı, tarandı... 3 uzun yıl... Hangi karanlık zindanda olduğu bilinmiyordu... Barbaros, casuslarını gönderdi her yere... Ve, öğrendi... Cenova’da tutuluyordu. Küreğe vurmuşlardı... Barbaros, 100 parçalık armadasıyla gitti Cenova’ya, çağırdı şehrin valisini ayağına... Adeta "suratına tükürür" gibi, haykırdı: "Ya verirsin, ya şehrini kafana yıkarım!"

Verdiler çaresiz...

Barbaros, manevi oğlu için savaşı göze almıştı. O kadar değerliydi... O kadar güvenirdi ki ona, öz oğlunu bile ona emanet etmiş, yanına vermişti.
*
Cezayir Sancakbeyi oldu. İspanya’yı vurdu. İtalya’yı vurdu. Fransa’yı vurdu. Tunus’a daldı... Gitti, Fas’ı aldı. "Fas Fatihi" unvanını da... Osmanlı’yı Atlas Okyanusa’na açan, oydu.

*
Derdi ki, Barbaros...

"Andrea Doria, benden çok ona kin beslerdi... Akıl almaz cüreti, görülmemiş zekası ve denizcilik dehasıyla, bütün kafir amirallerini yıldırmıştı."

Böyle derdi...

Övünürdü onunla.
*
O da çok vefalıydı ustasına karşı... Emrindeki levendlere ezberletmişti, bağırtırdı hep coşkuyla...

Deniz üstünde yürürüz
Düşmanı arar buluruz
Öcümüzü komaz, alırız
Bize Hayreddinli derler...
*

Şerefiyle hizmet etti.
Emekli oldu.
Cezayir’de gözlerini yumdu.

Dünya tarih defterine, Akdeniz’e nam salan, titreten, şanlı Türk amirali olarak kazındı.

*
O, Salih Reis’ti.

sevgi..

Rahip mezarlıktaki işini bitirmek üzereydi . O anda elli yıllık karısını kaybeden 78 yaşındaki adam : " Onu ne kadar çok sevdim ." diyerek çığlık çığlığa ağlamaya başlamıştı . Yaşlı adamın yaşlı sesi törenin asil sessizliğini bozmuştu . Mezar başındaki diğer aile bireyleri ve dostlar şok olmuslardı , utanç içindeydiler . Yetişkin çocukları alı al moru mor babalarını yatıştırmaya çalıştılar : "Tamam , baba . Seni anlıyoruz ." Yaşlı adam gözlerini dikmiş kazılan mezara yavaş yavaş inen tabuta bakıyordu ...

Rahip törene devam etti . Törenin sonunda , aile bireylerini ölüm töreninin kapanışı olarak tabutun üstüne toprak atmaya çağırdı . Yaşlı adam hariç hepsi sırayla toprak attılar . Yaşlı adam hala : "Onu ne kadar çok sevdim" diye sesli sesli konuşuyordu . Kızı ve iki oğlu konuşmasını engellemek istediler , ama o devam etti , "Onu sevmiştim !"

Kalabalık mezarlığı terk etmeye hazırlanırken , yaşlı adam gitmemekte direniyordu . Gözlerini mezara dikmiş bakıyordu . Rahip yaklaştı : "Kendinizi nasıl hissettiğinizi biliyorum , ama gitme zamanı geldi . Buradan ayrılmalı ve kendimizi hayatın akışına bırakmalıyız ." dedi . Yaşlı adam çaresizlik içinde bir kez daha "Onu ne kadar çok sevdim ."diyerek söylendi . "Beni anlamıyorsunuz ," dedi rahibe "ama ben bunu ona sadece bir kere söyleyebildim ."

Zil çalmadığı sürece zil değildir .

Şarkı söylenmediği sürece şarkı değildir .

Sevgi gönlümüzde tutsak olsun diye yaratılmamıştır .

Sevgi insanlara verdiğiniz sürece sevgidir ...

neyleyim..

garfield..